Karıncanın Ölümü Şiiri - Rengin Nadir

Bir acı duyulmalı
Karıncanın ölümüne
Küçükte olsa
Kara da olsa
Bir yokluğu olmalı
Karınca kararınca
Ekmeksiz bırakmadı
Çocuklarını
Bazen topallarkan bile
Karınca yüklendi
Kararınca
Boy boy taşıdı yuvasına
Yiyeceklerini
Sürüklene yuvarlana
Gün doğmadan uyanırdı karınca
Çalışırdı
Şu topraktaki yuvasında
Şu minicik deliğinde
Karıncanın alın teri vardı.
Öldü karınca yol kenarında
Delik bir pabucun tam topuğunda
Sebebi sorulmadı
Katili aranmadı
Karıncanın
Küçük ufacık olunca
Ölümü de hoş görüldü.
Eşi dostu toplanıp
Sıra sıra
Sürüklediler kara bedenini
Bilinmeyen topraklara.
Bir acı duyulmalı
Ölümüne karıncanın
Yuvasına bakardı demeli
Çalışırdı, tapınırdı
Severdi elbet
Kendi kararınca
Küçük karınca.
Ve karınca mutlaka
Bilmeden ezilmeli.