KARINCANIN BAL AŞKI
Bir karınca yere dökülen baldan azıcık yer ve gider.
Tadı hoştur. Geri dönüp daha çok yemek için balın içine girer.
Ancak ayakları bala kapılır ve debelenerek ölür.
Hikmet ehli der ki; dünya bu bal gibidir, kim yetecek kadar alırsa kurtulur, kim de içine dalarsa sonu karınca gibi olur…
BAL AŞKI
Yere dökülmüş balın kenarına varınca,
Tadına bakmak için birazcık yer karınca!
Azıcık tatsa bile tadından pek hoşlanır,
Ancak, yediği balın tadı damakta kalır!
Eve doğru gitse de adımlar geri çeker,
Tattığı her ne ise, ne tatlıdır, ne şeker!
Doya, doya yemedim pişmanım demek ister,
Böyle tatlı görmedim, yedikçe yemek ister…
Daha çok yemek için girer balın içine,
Uğraştıkça yapışır, bunda balın suçu ne?
Kurtulmak arzusuyla çırpındıkça gömülür,
Son nefesine kadar debelenir ve ölür!
Pîr-i Fâni bal aşkı, yar olmaz karıncaya;
Bal bile zehir olur, o doymaz karıncaya!
MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
11.02.2019 - İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 28.6.2020 21:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!