Bir karınca idim, bir gün bir çiçek gördüm,
Aşkı ilk kez o gün tanıdım, gördüm.
Çiçek mis gibi kokuyordu, gözlerine vuruldum,
Aşkım o gün başladı, işte böyle.
Her gün çiçeğin yanına giderdim,
Ona bakardım saatlerce sevinirdim.
Ona olan aşkımı dillendirmek isterdim,
Ama dilimle anlatamazdım, işte böyle.
Bir gün çiçeğe bir tırtıl musallat oldu,
Onu kurtarmak için elimden geleni yaptım.
Tırtılı çiçeğin üzerinden attım,
Kalbim çiçeğe daha da bağlandı, işte böyle.
Bir gün çiçek solup öldü,
Aşkımda birlikte öldü sandım.
Ama sonra anladım ki, aşk ölmez,
Aşk sonsuza kadar sürer, işte böyle.
Kayıt Tarihi : 13.8.2024 17:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!