karıncalar o güzel vücudumuzu yedi!... kalmadı o güzel vücud!... öldük!... teker teker gitti!... ellerimiz, kollarımız kemik parçaları olarak kaldık ve işte tüm insanlığın sonu buydu!.. ölüm!... ölümsüzlüğü yakalayamadı o' duvarlar!... kahrediciydi!... belki de ölmek gereklidir!... bilinmez
bilinmezler aldı bizi bilinmezler!... ölüme karşı savaşmadık bizler hep öldük öldük, öldük, öldük!... not, ölümün yenilmezliğidir efenim!...
Atika KarcıKayıt Tarihi : 12.8.2018 01:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!