evet günün sonu
bitmeyen yolun
son satır taşları
sırtımda yular aşıyorum
dünya yükü eşiğimde
bir tadım alıyorum
oruç tutmak için niyetlendim
bakalım ne olacak
günlerden bir gül
dilara kapıyı aralamış
içeriden ışık hüzmeleri değmiş gözlerine
bayılmış kalmış zavallıcağız ne yapsın
derken bir doktor vurmuş anlına
ateşi var hemen kaldırın vesaire
hastanede bulmuş kendini
başlarında dua okuyan melekler görünmüş gözlerine
ellerinden tutup kaldırmışlar onu
yeni bir dünya onu beklemiş lakin kimse bilmemiş
bu son satırları kendinden gelmiş
peki neymiş o ışık hüzmesi
yahu bir karınca
yemek için içeriye giriyor
ışıkları açıyor
açar açmaz o ışık hüzmelerinin kimyası değişiyor
ve kıza vuruluyor
karınca ne olduğunu biliyor
fakat hiç sesini çıkarmıyor
ben size diyeyim beyler
olay aşktan ibaret
karınca ve dilara
ömür boyu mutlu olsunlar
amin
Emir Güral
Kayıt Tarihi : 29.9.2024 21:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!