Karınca Destanı Şiiri - Kenan Çarboğa

Bir karınca aldım pazar yerinden
Kilosunca altın verdim inanma!
Bağlamaya ip istedim birinden
Tüm paramı buna serdim inanma!

On beş urgan aldım parası peşin
Boyu uzun, göğe değiyor düşün
Işığını göremedim güneşin
Gölgesine çadır kurdum inanma!

Dört vinç geldi yüklemeyi denedi
Kalkmadı yerinden tutmuş inadı
Zorlarken çizildi, dizi kanadı
On saatte ancak sardım inanma!

Beş kamyonla zor taşıdım köyüme
Üç yüz adam tutmak benim neyime?
Yol masrafı fazla geldi dayıma
Borca sokup biraz kırdım inanma!

Kamyonlar peş peşe köye varınca
Etrafını halay, bando sarınca
Ah nasıl şımardı bizim karınca
Utancımdan yere girdim inanma!

Yaptığını herhal fazla kınadım
Sonra gidip konuşmayı denedim
Sinirlendim hızar ile enedim
Sekiz günde sona vardım inanma!

Neyse ki sonunda avluya geldi
Sanmayın ki ahır içine aldı
Acıdım zavallı dışarda kaldı
Altı sene kazak ördüm inanma!

Ne yapayım bu koskoca hayvanı
Bir günde bitirdi bütün samanı
Boynuna geçirdim demir palanı
Pulluk takıp tarla sürdüm inanma!

Sulamaya Van Gölü'ne götürdüm
İki günde kaynağını bitirdim
Millet ayaklandı geri getirdim
Ferhat gibi dağlar yardım inanma!

Yaz gelince yünlerini kırktırdım
Yünü ile on bin çadır diktirdim
Yemi için tüm Harran'ı ektirdim
Epeyce kendimi yordum inanma!

Irgatlar çalıştı bizimki yedi
Daha fazla verin diye bekledi
Kazancımı bir kediye yükledi
Abdestsiz namaza durdum inanma!

Usandım elinden ipini çözdüm
Sonra pişman oldun peşinde gezdim
Oturdum adına bir destan yazdım
Farzet ki bir rüya gördüm inanma!