Karınca Şiiri - Gülçin Şahin

Yağmurda beklerim seni
Toprağımda özlerim seni
Mis gibi kokar toprak
İçime sindirir onunla bir olurum
O karıncılar gidiyor peşisıra
Bir faaliyet var kolorduda
Hepsinin ayrı işi toplanıyorlar,konuşuyorlar beraber
Oturmuş karşıma baş karınca
Sohbete başlıyor
Bereket nerde gülçin hanım
Ağlıyor gözleri hüsranla
Ekmek kapısı bu bahçede
Toprakta gömülü hazine
Çabalayın kazın toprağı
Ekmeği kazanın beraber
Mutlu oldu karınca
Güldü bana
Gidiyorken toprağa
Söyleşti benle
Ekmek hazine
Bulan padişah
Alan vezir