Kar yağdığında ve sen gittiğinde sessizliğe bürünmüştü bu şehir
Cam kenarındaki yolcuyum evimin penceresinde
Tarçınlı sahlep yudumluyorum
Bozacılar bile bozamıyor karın sessizliğini
Titremeye başladı sokak lambasının cılız ışıkları
Zihnimin tren yolculuğunda kar manzaraları
Bir köşe başında çarpışmamız
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta