Dediler karnına koyun sıpa yı.
Sırtınada vurun yükü sopa yı.
Kulanın, kulanın vurun tıpa yı.
Köşeye atılar karı dediler.
Vucudunu defter gibi çizdiler.
Biçak vurup kanlarını süzdüler.
Ezdilerde vay kardeşim ezdiler.
Pazarda satılar karı dediler.
Vanpir gibi kanlarını emdiler.
Acı çekip gözlerini yumdular.
Töre deyip diri, diri gömdüler.
Toprağa katılar karı dediler.
Aşkım deyip ellerinden tutular.
Yaşlanınca bir köşeye atılar.
Masa kurup üstünde oynatılar.
Kadehi çatılar karı dediler.
Nice kirli işe etiler alet.
Kimi nefret dedi kimisi lanet.
Kimi kezap atı kimisi jılet.
Benzinle yaktılar karı dediler.
Tuzak kurup tenhaya seslediler.
Vitrinlerde bezetip süslediler.
Horozlanıp üstünlük tasladılar.
Bağırıp ötüler karı dediler.
İnsan olan insan cana kıyarmı.
Yapanları insanlardan sayarmı.
Bedenine sıkmış on iki mermi.
Kanın akıtılar karı dediler.
Tarlada çalıştı hamur yoğurdu.
Anne oldu beni seni doğurdu.
Çiğlık atıp imdat diye bağırdı.
Batağa itiler karı dediler.
Umut lar unutmaz ana emeyi.
Kimisi hor gördü ana demeyi.
Emir etti hazırla çayı , yemeyi.
Sırt üstü yatılar karı dediler
Kayıt Tarihi : 2.3.2012 19:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!