-*Kargünlerim-Anılara Yolculuk-1

karbeyaz gecelerde
kurtlar ulur,çakallar ulur
ben üşürdüm anne...
bir metreyi bulan buzlar
saçaklarda sarkıtlar oluştururdu
ben yatağımda küçülür,büzülür yatardım
boşlukta yastığa sarılırdım,sen diye..
kapı çalardı gecenin bir yarısı
ellerinde şana dedikleri
dirgenler olurdu amcaların...
doğuma giderdim,
kurtlar saıdırmasın diye şanalarla gelirlerdi
oysa henüz 18 yaşındaydım
yüreğim bir çocuk yüreği...
kafamda kavak yelleri...
ben doğum yaptırmaktan
ne anlardım anne...
ama bana güvenmişlerdi
Ebe hanım diye...
bir gece yine kapı çalındı
gittim iki odalı yoksul bir eve
adamın beni götürmesiyle
yatıp uyuması bir oldu...
gıkı çıkmıyordu kadıncağızın
ayıptır diye...
bir oğlan çocuğu ağlamasıyla
yırttı geceyi...
adam hala uyuyordu...
el insaf be dedim
hadi kadın utancından bağırmıyordu
bebek ağlamasınıda mı duymadın?
gerinerek uyandı,zorla...
Dedi..hele gündüzleyin çok yorulmuşam da...
şaştım kaldım adamın duyarsızlığına anne...
küçücük bir odam vardı
iki eski ranzanın sığdığı
birinde ben,diğerinde Elma yatardı
İsmet Amca'nın dördüncü kızı Elma
iri gözlü elma yanaklı Acem Kızı
bana yoldaş olsun diye yanıma
verdikleri...
daha 18 yaşındaydım ve çok üşüdüm anne...

03.02.2007-yerkesik