Bir yerlerden başlamalı diyorum.
...................ama nerden...
Ta Ağrı'dan belki..
Taşlıçay'dan,Kumluca Köyünden..
Sonra İsmet Amca'dan başlamalı...
Hani 5 çocuklu,yüreği dağ gibi adam..
Hiç düşünmeden 6.sını yani,
Beni, sayan İsmet Amca...
Bir 26 Ağustos günü
..............gitmiştim oraya..
İlk görev aşkı...
İlk heyecan
------idealisttim yani..
Babama hiç düşünmeden
'-evelallah biz varız burda
sen hiç gerisini düşünmeyesen'
.........diyen İsmet Amca..
çocukları...
En büyüğü Rıza,
Sonra büyük kızı Ayşe,
sonra Hatice
Sonra Elma..
Ahh...yüreğimin yarısı Elma...
İri güzel gözleri,acem güzeli,adı gibi
yanakları kırmızı,Elma...
Sonra en küçüğü oğlan
Onu da unuttu bu vefasız yürek,
bağışla İsmet Amca...
20 yıl,tam koca yirmi yıl geçmiş....
---------bağışla...
Ve
Hasret ana,
Anaların çilekeş anası
Yüreği dünya yarısı...
Hiç düşünmeden benim gibi,
gurbet kuşunun yanına Elma'sını katan...
yarenlik,arkadaşlık etsin diye....
............dünya tatlısı....
'-Ben acemim,İsmet amcan kürttür'
------------------derdi.
'Çocuklar da karışık işte...'
diye söylerdi...
Kürt-Türk ayrımı yaptığından değil,
Sadece ben bileyim diye söylerdi..
'Hem türkçe hem kürtçe bilirem'
----------derdi.
Ana gibi anaydı Hasret ana...
Biliyorum dördüncü kızın vefasız çıktı
yani ben...
18 yaşın hafifliğini,
bir ebenin ağırlığınca yaşadı..
belki ondandır...bağışla.
Ilıman iklimin nazlı kızı
26 Ağustos'ta,Kumluca'da
iliklerine kadar üşümüştü..
Allah varya İsmet Amca
siz nasıl bağrınıza bastınızsa...
O da sizleri öylesine,katıksız sevdi..
İsmet Amca,dağ gibi adam
pala bıyıklı,şöyle...babacan...
baktımı gözlerinin içi gülerdi
Baba yarımdı vesselam...
Eskişehir'e gitmişler bir zamanlar
ailecek...
bakmışlar orda gecekondu yaşamaktansa,
memleket başkadır demişler.
Hem hasretlikte çökmüş üzerlerine
tası-tarağı toplayıp gersin geri göçmüşler...
Buncağız satırlara sığdıramam
.....................sizleri bilirim...
Ne yazsam,ne yapsam hep eksik kalır...
Ahh...İsmet Amca...
Belki okuyanlarda der ki;
.buda mı şiir...
Belki değil şiir,
Belki masal hiç değil,
Bu------
1986 yazının ortasında
Ağrı-Taşlıçay'a
Kumluca köyüne giden bir
Ebenin hikayesidir
...........kimbilir...
....................
....................
12.06.2006
Kayıt Tarihi : 12.6.2006 23:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin hasını okudum dizelerinizde Sevginaz Hanım.
İsmet amcanın ve ailesinin babacan yürekleri ile senin sevgi ve vefa dolu yüreğin birleşince bu güzel şiir çıkmış ortaya tebrikler...
Zevkle okudun inan.
TÜM YORUMLAR (9)