Aç bir kurdum önce kendi kendini yiyen.
Ve dünya,
soluğumdan kar soğuğu içtiğim soyut bir uçurum.
Sen, ardında kalan yıkıntılarla
yürüyüp geçiyorsun üstünden yıkılmaz bir imanla.
Buğulu bir gölün büyüsü yüreğine dokunduğunda,
sisin tuğlalarını örüyorsun geceye.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta