Kargaşa Şiiri - Güliz Ardilli

İşte kalemim ve hislerim,
Korkutuyor beni düşlerim.
Onun umudu var,
Benimse yalnızlığım,
Oldukça çaresizim,
Duyulmuyor çığlığım.
Ne istiyorum, bu ne üzüntü?
Hislerimden çok farklı görüntü.
Hayatla mücadele oldukça zor,
Aşkım küllenmedi hala kor.
Değerini bilmek lazım her anın,
Geçmiş geri gelmiyor zaman tek ilacın.
Etrafımdaki maskeli yüzler,
Her şeyimi alıp götürdüler.
İstiyorum sadece sevmek ve sevilmek,
Gereksiz olmalı gerisini düşünmek.
Kaygılarım kalbimi buzlaştırdı,
İncinmek istemiyorum çektiğim büyük azaptı.

12 Ekim 1998 Pazartesi 24:15 / İstanbul