-kargalı sabah- Şiiri - Büşra Gül

İçimin derinliklerinden birinde
Dikenli bir karaltı uyandı
Büyümemesi için çalıştıkça ellerimi kanattı
Durmadı hiçbir yere sığamadı
Kırdı kabuğunu üzeri örtülmüş yaranın
Soğuğa aldırmadı
Bağırdı çirkin sesiyle yokluğunu
Gözlerimi acıyla açtım
Kaçtım kendimden yolu bilmeden koştum
Gürültüsü her köşeden sensizliği yankıladı
Acısız bir yere varamadım
Pişman değildi karaltı gururluydu halinden
Bulmuştu yurdunu yuvasını
Bana bağlıydı derinden derinden
Bildi kavuşamayacağımı cevabına sorunun
Aradım sahiden bulamadım
Nasıl yok olacağını yokluğunun
Çaresiz bekledim ve anladım
Benimle gömülecekti karaltı kara toprağa
Kavuşur o gün umarım
O, aradığı yumuşak aydınlığa
Ben sana

/ Büşra Gül