kargalarla koşardım kar beyaz yollarda
yırtık botlarımın içi kar suyu
sakallı bir başıboşluktu başladığım roman
aynı deniz otururdu içimize
kapkara bir el üşümesiyle eserken poyraz
yorgun bıldırcınlarla tuhaflaşırdı akşam
karanlığa yakışan korkuların kaçamağıydı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta