Kargaları kovmak Şiiri - Yorumlar

Duyarlı yüreğinizi ,yaratıcılığınızı kutlarım

Bu kadar güzel yorumları hak etmişsiniz üstad. Hayranınız olduğumu biliyorsunuz zaten. Kutlarım

Kargaları kovmak
korkular, bir sabahtan:

ben sevilmeyi ve sevmeyi doğuştan öğrendim, sevişmeyi ise çok daha sonra
ama sever-sevilirken aynı zamanda, kaybetmek korkusu da büyüdü aklımda
önce saçımı okşayan sıcak elleri taşıyacaktı, gözyaşları ile soğumuş tabutlar
ve tende kalan dudak izlerimle aralanacaktı, yarınlarda ayrılıklara ait kapılar
ve öğrenecektim çocukları ağlatan, düştükleri zaman kanayan dizleri değildi
hani bir daha hiç sevilmemek var ya, işte bütün korkular yalnız bunun içindi
*****
Sanırım çoğumuzun korkusu bu ....kaybetmek ve bir daha hiç sevilmemek ...
üstelik doğumdan ebediyete kadar süren sürecek bir korku ....
hani ben bişeyden korkmam Allahdan başka der efeleniriz ya ..
aslında yüreğimizin titrediği korku nöbetleri geçirdiği zamanlardır ..
yok olmalar sevdiklerimizin göçüp gitmesi .. yada bir şekilde ortadan kaybolması .. yani en aradığımız zamanda yanımızda olmaması .. sıcak nefesi saçı okşanyan şefkatli elin olmaması ..
öksüz yetim yanımız ..
Kim ister ki sevdiğinen uzak veya onsuz bir hayatı ..
en baba yiğitler bile bundan korkarlar yalnız yaşasalarda eyvalllah deselerde yalnızlıklarına .. yine de sevdiklerinin yokluğu korkutmuştur ...
Dünyaya tutunan elleridir aslında sevdiği .
***************************************************
siz benim sevdiğim ve beni seven hepiniz
belki konmaz bir daha çocuk yüreğime kargalar, bir de siz söyleseniz.

****
Hepimiz söylesek de yetecek mi ?
en yüksek sesle kendi söylemesi gerekmez mi
çocuk yüreğini kendinden başkası bilemez ki
korkuları endişeleri kavgaları o yürek tek tabanca vermedi mi her ne kadar yanında davanın elemanları olsa da ..
yine kendi yüreğin gücü ile yürümedi mi
kurtuluşa ... açık denizlere doğru ... inadına güneşe merhaba deyişi ...
inadına direnişi
ve yine kendi değil midir ?
yüreğe saplanan mızraktan kurtuluşu...
yüreğin fedaisi oluşu ...
**********************************************************

* * *
korkular, güneşe rağmen:

gün gelince anlaşılıyor işte, hele bir sertleşsin sakallar ve büyüsün göğüsler
başka sevdalarla atbaşı koşuya başlar, bildiğimiz bütün sevme ve sevilmeler
işkencelerde büyürken onur ve direniş, idam sehpalarında anıt gibi sallanırız
yürekten taşar zengin soframız, ‘yarin yanağından gayrı, ne varsa paylaşırız’
ama bazı yanan ışıklar karanlığa saklar gözümüzü, şaşırırız ya gidilecek yolu
işte o zaman bir kanser hücresi olup, her adımla yenileriz içimizdeki korkuyu

hey benim, aydınlıktan uzak memleket gibi halim
kovalar mı bulut olmuş kargaları, şöyle bir sallamakla çocuk ellerim.
*************************************************
başka sevdalarla atbaşı koşuya başlar, bildiğimiz bütün sevme ve sevilmeler
işkencelerde büyürken onur ve direniş, idam sehpalarında anıt gibi sallanırız
yürekten taşar zengin soframız, ‘yarin yanağından gayrı, ne varsa paylaşırız’
*****
İşte budur derken ...
olması gereken ne sevdamızdan ve onurlu direnişlerden bağımsızlık ve özgürlüğümüzden vazgeçeriz ..
hani boyundurluk tutabilir ki yüreğimizi
hanig sevdamıza dur emri verebildik ki
derken .....
üstelik yürek coşkumuzla , dolu dolu giderken ...
**********************************

ama bazı yanan ışıklar karanlığa saklar gözümüzü, şaşırırız ya gidilecek yolu
işte o zaman bir kanser hücresi olup, her adımla yenileriz içimizdeki korkuyu

hey benim, aydınlıktan uzak memleket gibi halim
kovalar mı bulut olmuş kargaları, şöyle bir sallamakla çocuk ellerim.
****
nasıl oluyor da umutlar korkunun tutsağı olabiliyor ... sorusu gelip dayanıyor
korkunun üzerine gitmek varken ... Üstelik Mustafa Kemalin Askerleriyken
ölmeden pes etmek niye
son nefese kadar demedik mi
demez mi bu güzel sözlerden sonra ..
belli ki yine kargalar kara kara uçamakta tepemizde
heryeri darmadağan etmeye başladılar .. didik didik .. yapıyorlar
eğer engel olmazsak herşey mahfolacak demi ..
bunca emek bunca çaba ...
o tarlalar o ağaçlar o ürünler bizim değil mi
senelerce ordan ekmek yiyenler ne olacak ya ordan ürünü kurtarmasak aç insanlar ne olacak
kargaları kovalamak içn kolları sıvamak çaresine bakmak gerekirken
gel karga beni de bitiri demek gibi bişey olmaz mı...
burdan sonraki umutsuzluk ..
gözyüzünde her ne kadar karga görüyorsak da kara kara tepemize karargah kurmaya niyetlenmişlerse ..
en çocuk halimizle bizim onlara kış kışş deme zamanımız gelmedi mi
demezler mi .. o güçler damlaya damlaya göl olmaz mı .. nehr olmaz mı coşmaz mı ..
Kargalardan mı korkuyoruz yoksa .. yada siyahlıkları mı bizi korkutan
hadi vakit varken al eline sopayı demezler mı...
madem öyle gerekti ..
hani kış kışla gitmeyenin hali kötektir der gibi oldu ya ..
neyse ..
***
hal ve gdişi bir an önce düzeltmemiz gerek ..
hepimiz .. ruhları aydınlatacağız ..
Kurtuluş mücadelemizi Atam zamanlarımızı .. yoktan varoluş zamanlarımızı ..
tarih tekerrür ediyor uyanacağız uayndıracağız her zamnakinden daha çok sesler çıkacak .. bu memleketin sahipsiz olmadığını herkes öğrenecek ..
hala var olduğumuz herkes bilecek .. ve herkes haddini bilecek ..
bu topraklar kimsenin babasının tapulu malı değil .
içimizde ki akbabaları leş yiyicileri ayıklama zamanı ne gerekiyorsada yapma zamanı
zaman kabuğuna çekilip korku tünelinde yaşama zamanı değil ..
vazgeçmek yok
son nefese kadar dönmek yok
varlığımız varlığı olacak
hedeflerimiz davalarımızın
M. Akif kadar olamadık mı?

Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım;
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım

....
diyemeyecek kadar mı
bitti aydınlıklarımız ..








* * *
korkular, bir akşamüstü:

kavgada atılan son yumruk ertesidir, kış uykusu bahar dalı bir rüyadır şimdi
tarlanızda en zengin miras, korkuluklar kendi halinde, her şey bitmiştir sanki
ama birden günden geceye doğru bir yel eser, içi boş bir ıssızlığa kapılırsınız
ekilmiş bütün tohumlar kıyamet yerinde talan, siz çaresizce bakar, kalırsınız
öyle bulutlarla kaplanır ki gökyüzünüz, kış karasından bile soğuk ve karanlık
korkudan ağlamaya başlar çocuklar, en çok onlar için gerekiyor çünkü aydınlık

sen sarı saçlı, mavi gözlü güzel çocuk, bir daha
bereketli bostanlardan kargaları nasıl kovdun, yeniden anlatsana.


Cevat Çeştepe

****
İşte bu bölümü şimdi okudum da ..
korku .. korkuların üzerien gitmek gerekiyor ..
inadına diyen yürekler ..
direnen umutla bakan
evet gözle görünen elle tutulan bişey yok umuda dair ..
gidişat hepimizi korkutuyor ..
ama bu korkuyu tersine çevirip de asıl biz böyle davrandığımız sürece kabus gibi çöakacekler diye düşünemezmiyiz ordan ışığımız alıp da .. harekete geçme zamanı değil mi
havlu atmak da neyin nesi
kargalardan mı korkuyoruz onca zaferden çıkmış
öyle bir liderin öyle bir önderin ..
öyle korkusuz bir Türkoğlu Türkvarken tarih sayfamıza
ve bize emanetinde mutaç olduğun kudret damarlarında ki asil kanda dememişmidir son cümlelerinde ..
kanını harekete geçirp de yola çıkma zamanı değil midir ..
umutsuzluk miskinlik değilmidir
korku bu durumda acizlik değil midir ..
istedikleri o iken açık el oynarlarken ülkem üzerinde kumar gibi
bizlerin o eli göre görüp bu oyundan yenik çıkmamız yakışır mı
.
kanımızı titretip harekete geçme zamanı değil mi
hep birlikte şu kargaları yok etmek için ..
derim ben ..
şu an şu durumda en büyük tehlike
korkmak ..
karanlıklar hep korkutur blirim ..
her geçen günde ucu gözükmeyen karanlık tünellere doğru sürüklenmek için bizleri tıkma girişimlerini de bilirim de
asla asla asla vazgeçmem ..
ölümüne yola çıkan kurtuluş şehitlerim gazilerim gibi ..
herşey vatan için
ve herşey ayınlık çocuklarımız aydınlık geleceğimiz için de
önüme takılan her ne varsa barikat adına engel ..
yıkar geçerim ..
ağzımı da tıksalar hücrelere de atsala
yürek coşkun oldukdan sonra yürekler konuştuktan sonra ..
kim susturabilir bizi ..
işte o muamma ..
yüreklerimizde ATAM sedası coşkusu ülküsü sözleri devrimleri ışığı sayelerinde Cumhuriyetin bizlere verdiği o melale ile öyle bir aydınlanır ki ..
şimdi ki oyunlar ellerinde patlar patlayacak ..
yeter ki biz vazgçemeyelim
yürek güçlerimiz bize yeter ..
bu embesiller bilirler ki
Atatürküm yürekte ölmedikçe bizi bitiremeyecekler ..
çok denenmiştir
ama bu yüreklerimiz var ya ..
ve ışığımız
işte orda hep kalmışlardır ..
yürek gücümüz her zamankinden fazla olsun ..
***
Kaptan şiirsel bakınca .. evet sözler kurgusu herşeyi ile şairi kalem yine mükemmele imza atmış .. bana göre ..
ama işte konu ülkem konu Atatürküm olunca ...
hele de günümüzde haçlı zihniyeti o pit akılları ile yeniden hortlatmak kapıları açmak için verilen onca çabaları elllerinde patlıyacaktır ..
Atatürküm var olduğu sürece bu ülke yaşayacak ve Ulu Önderini yaşatacaktır ..
bırak onlar bitti desin bitirmeye çalışsın Atam resimleri sözleri yok edilsin
o embesileller o parazitler bilsinler ki yüreklerimizde yaşadıkça yaşattıkça nice
MUSTAFA KEMALLER doğuyor bu ülkede ..
Onlara inat ..
ATATÜRKÜM
TEK IŞIĞIM TEK KAYNAĞIM TEK LİDERİM TEK ÖNCÜM ..
SON NEFESİME KADAR YÜREĞİMİZDE YAŞAYACAK OLAN MEMLEKET SEVDAM ..
ATAM DEMEK MEMLEKET DEMEK
ATAM DEMEK AYYILDIZLIM DEMEK BUNA BAĞLI OLARAK DA ÖZGÜRLÜĞÜM BAĞIMSIZLIĞIM .. KARATERİM DEMEK ..
ATATÜRK DEMEK ÇOK ŞEY DEMEK DAHA ÇOKKKKKKKKKKKKKKK
DÜŞMANINI GÖR
HİZAYA GEÇ
GEREKİRSE
HEDEFE ULAŞMAK İÇİN ATEŞŞŞŞŞŞŞ AL DEMEK MESELA ..
UYANIK OL DEMEK ..

sen sarı saçlı, mavi gözlü güzel çocuk, bir daha
bereketli bostanlardan kargaları nasıl kovdun, yeniden anlatsana.



İnşallah sarı saçlı çocuğun açtığı yolda kara kargalar baykuşlar olmayacak ,inşallah herşey yerini bulacak.Bütün isteğimiz bu.
Kutluyorum değerli kaleminizi tam puanımla

sen sarı saçlı, mavi gözlü güzel çocuk, bir daha
bereketli bostanlardan kargaları nasıl kovdun, yeniden anlatsana.

BİR GÜN KONARSA, BEREKETLİ BOSTANLARA
KARA KARGALAR
BULUNUR KOVALAYACAK, SARI SAÇLI
MAVİ GÖZLÜ ÇOÇUKLAR.........
SEVGİLER
İNCİ GERMENLİLER

Tarladaki kargalar kovuldu ama, batılı kargalar hep içimizde, kalbimizde, aklımızda, hayatımızda, yasalarımızdaydı.

Kölelik ruhumuzun aydınlık çağında, batıya yürüyüşün korolarında kargalarını çoğalttı.

Anlamlı ve güzel çalışmanızı kutlarım

KUTLUYORUM BU DEĞERLİ ÇALIŞMAYI AYGIMLA

siz benim sevdiğim ve beni seven hepiniz
belki konmaz bir daha çocuk yüreğime kargalar, bir de siz söyleseniz.
Bir bilinmezliğin sancısıdır korkular, düşer kalkar insan ama o bilinmezlik, insana yine de bir yerlerden ateş salar. Hep vardır ve yok olmaz korkular. Çok güzeldi, mutluluklar sizinle olsun Cevat Bey. (10on)

O '... sarı saçlı, mavi gözlü güzel çocuk, ..' belki bir daha hiç beklemeyecek bostanlarda, anlatmayacak yürek törpüsünü kimselere...
Ama yine bereket gelecek bostanlara bir gün.
Bu kez maviyi kokusuyla ve tadıyla taşımış şiire şair.
Çeştepe, işte.
Şiir, işte.
Saygıyla.

Kargalar üşüşmüştü bahçemize, ötüşlerinden mi kokardık, renkleri mi kapkara yapardı bahçemizi, ondan mı ürkerdik bilmiyorum...
En çok çocuklar için gerekti aydınlık, ve o mavi gözlü çocuk kovdu kargaları, aydınlandı bahçe...
Ne var bilmem,kargalar mı değişti,çocuklar mı,şimdilerde kargalara yem atıyor çocuklar...
Şiire teşekkürler ve size saygılar, Cevat Bey..
Ünal Beşkese