korkular, bir sabahtan:
ben sevilmeyi ve sevmeyi doğuştan öğrendim, sevişmeyi ise çok daha sonra
ama sever-sevilirken aynı zamanda, kaybetmek korkusu da büyüdü aklımda
önce saçımı okşayan sıcak elleri taşıyacaktı, gözyaşları ile soğumuş tabutlar
ve tende kalan dudak izlerimle aralanacaktı, yarınlarda ayrılıklara ait kapılar
ve öğrenecektim çocukları ağlatan, düştükleri zaman kanayan dizleri değildi
ben aşkı bir üveyikten satın aldım,yaşım onaltı
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Devamını Oku
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Bir daha hiç sevilmemek..Üstadım,anlam derinliği uzadıkça uzuyor,okunan her defada daha da yenileniyor,tebrikler,hürmetlerimle.+10antolojimde
Bu eserin tablosunda dakikalar beni o manidar saatleri yaşamış gibi duygulandırdı.Tam puan değerli paylaşımına.Tebrikler şairimiz.
Anlamak isteyene bir ummandır Sayın Çeştepe,ışığınız hiç sönmesin...Saygılarımla..
Hemen şiire odaklandım sayfayı açınca. Hikayesini ve finali okumadan kargalar bana da sarı saçlı mavi gözlü o muhteşem çocuğu anımsattı nedense.Korkuları yenmek yürekte başlar eminim....Son derece keyif aldım okumaktan.sn. Çeştepe.Yine çok güzeldi...Tebrikler...
Üstadım cevat bey;
hiç bir gece sürekli değildir.doğal ortamlarda iç dinamikler geçerlidir.ve zaman kanıtlanmış tarihin ta kendisidir.her devirde kargaları kovalayan çocuk veya çocuklar olacaktır.
ustaca yazılmış güzel çalışmanızı beğenerek okudum.. çok çok güzeldi..
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi..tam puan 10.
akçaydan selam ve saygılarımla.
İbrahim Yılmaz
NOT: wep sitem:
www.atlassiir.com
Yaşamımız boyunca sürekli bir karanlık tafa vardı güneşimizi örten. Bunun adı çocukluğumuzda bir daha sevilememek korkusu ama tam ayaklarımızı uzatıp rahat edeceğiz derkende memleketin sürüklenmekte olduğu karanlıklar. Ama umudumuzuda hep saklı tutmasını bildik bir köşesinde yüreğimizin. Ama aklımızla umudumuzmuzu beraber yürütemedik . O sarı saçlı mavi gözlü güzel çocuğunda bizlerden istediği bu değimiydi.
Tebriklerimle gene sayın ÇEŞTEPE . Korkunun bugüne taşınışı ile tam usta işi bir kurguyla yazılmış bir çalışma. kaleminize layık.
El Tutuşa Tutuşa
Ne kadar çok elimiz varmış meğer
İlkin, senin elinle tutuşan benimki
Sonra çocuklarınki
Gençlerinki
Tekel işçilerininki
Sonra, ellerin elleri...
Ne kadar çok elimiz oldu, baksana
Tutuşa tutuşa
Bir orman yangını gibi
Can Yücel
Çocuk elleriniz naif kalır belki ama yüreğinizdeki inançla nice çocuk elleri kenetlenir ve ne sizin çocuk yüreğinize konar artık kargalar ne de aydınlıktan uzak memleket haliniz kalır...yeterki sarı saçlı ,mavi gözlü çocuğa hep inanın...
elbet
gelecek
sarı saçlı mavi gözlü çocuk
elbet,
umutlar rüzgarlara takılıdır,
ansızın
beklentisiz
yüzümüzde sevişir
siz uçurtmalarınızı
uçurun
çocuklar
...
az kaldı
barışa
az kaldı...
sevgiyle canım abicim sevgiyle...
hey benim, aydınlıktan uzak memleket gibi halim
kovalar mı bulut olmuş kargaları, şöyle bir sallamakla çocuk ellerim.
........
çok çok güzeldi.....
kutlamalarım... sevgi ve saygımla.....
Bu şiir ile ilgili 95 tane yorum bulunmakta