Kargalar da uçmaz Şiiri - Hüseyin Sarıkaya

KARGALAR DA UÇMAZ

Sen yaşamı bir hiciv olarak yaşadın
Herkes seni anınca gülerdi ve de takılırlardı
Hayat onların gözünde sen gırgırı yaşardın
Varsın öyle olsun hangimiz gizleyebildik ki
İçimizdeki acıyı sende gizlemeyesin

Yaşamın gençlik yıllarında yaşadın bir çok olumsuzluğu
Hep içine gömdün ve çıkış yolu kadehlerdi sanki
Her bardak seni uzaklaştırdı gerçeklerden
Boş ver be bu dünya değmez be arkadaş dedin

Doğrudur be can sende haklıydın
Ama bizleri erken terk ettin ansızın
İnanamadık senin gidişine acelen neydi ki
Öksüz bıraktın kadehleri özlemezler mi sanırsın seni

Bazı cumartesileri İzmir yeşilovada
Sohbetlerimizi de öksüz bıraktın
Yine yağmur mu yağdı kanatların mı ıslandı

Niye uçup gelmiyorsun bekliyoruz seni

Öyle ya sende bıktın hepimizden
Kar kış demedin son bir kez süzdün gümüş kanadını
Avşarcık semalarına doğru sevdiklerinin yanına
Ve de sende yerini aldın sonsuzluğa dek sırtını yasladın
Ölümsüz denilen ölümlü yaşama

Bayram Demirtaş ağabeyimin anısına
O hep yüreğimizden yaşayacak
Zaman zaman uçup gelecek sonsuzlukta da