Ben çocuktum; Anam beni götürdü harmana
Bakmam için; Kaz civcivlerini koydu yanıma
Ekmek yakması verdi elime, sıkı tembih etti
Civcivlere iyi bak, kurt kuş yemesin çekip gitti
Ben kendimle oyunumla, meşgul olurken
Bir karga sekerek geldi, kondu yanıma
Meğersem bu zalim, dadanmış civciv beynine
Birden bir civciv cikledi, bir şey anlayamadım
Karga civcivin yanında duruyor; O meşum edasıyla
Civcivin kafasını deliyor; O zalim büyük gagasıyla
Meğersem o anda, patlatmış civcivin kafasını
Korkmadan kendi aklınca, sürüyor sefasını
Anam emanet etmişti o civcivleri bana
Şimdi ben bu olayı, nasıl anlatırım anama
Elime aldım civcivi, bir baktım sağına soluna
Ben bir çözüm bulup, koymalıyım yoluna
Elime aldım çaresiz, civcivi götürdüm anama
Dedim ki ana bir bak, bu civciv herhalde ölmüş
Anam baktı, oğlum dedi, bunun kafasını delinmiş
Kızdı sen bakmadın mı, onun beynini karga yemiş
Annem çokızdı bana, bende kaçtım sığındım, Babama.
Babam dedi ki oğlum; Kadınların iki işine dikkat et;
Birincisi Civcivini öldürme, İkincisi Sütünü dökme
Ankara- 03.12.2011
Tahsin KoçKayıt Tarihi : 5.12.2011 17:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluk Anıları
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!