Mutlak bir çaresizliğin içindeyim şu an seninle
Ne ara işledin ki böyle içime içime
Seni ben ruhuma sürmüşüm farketmeden
Rüzgarin bile alıp götüremeyeceği derinlere
Neydi ki şimdi bu
Kilitlemiştim ben duygularımı küçük bir kutuya
Bağlamıştım bir karganın kanadına
Gözlerim kapalı
Saldım onu yaşam denen şeyin boşluğuna
Onu mu yakaladın yoksa
Bunu bana yapma
Bu kalp artık bir acıya daha dayanamaz
Mavi gözlerinde kaybolmak çünkü kaçınılmaz
Yüzmeyi unuttum ben, boğulurum
Çıkar beni kıyıya gideyim ben, biliyorum olmaz
Keşke olsa dediğim anlara inat bul bana o kargayı
Soracağım ona bunun hesabını
Kayıt Tarihi : 7.6.2024 13:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!