Karekter oturması Şiiri - Abdil Göktekin

Karekter oturması

Cahil toplumlar ṣarkıyı türküyü dinlemeden sahneye çıkanı alkıṣlarlar. Ses, eser ve solistin hareketleri uyumlu olmalı hele bir dinle, acelen ne ?
Karekteri oturmamıṣ sanatçıyı tezahürat ṣımartır. Sanat erbabı ve iṣ bilen alkıṣın esiri olmamalı.
Afferim delisi dalgalı denize atlar balıklara yem olur.
Seçilmiṣ yetkilinin işini yetkisiz makam sahibi yürütmek isterse yetkili koltuktan beslenirken yetkisiz cahil toplumda iṣi menfaate çevirir.
Bulunduğun makamda eliyin altındaki tebaya arzu edilen maiṣeti sunamıyorsan o makam haramdır.
Haramı helalden ayırt edecek fikre zikre sahip değilsen cihandaki varlığın ahiretine ateṣ hazırlamaktan ziyade birṣey değildir.
Hatasını fark edip özür dilemek
ihtiyaçlara cevap veremediğini fark edip bulunduğu makamdan ayrılmak erdemli karekterin tesettürüdür.
Tesettür deyince akla gelen kadının erkeğin beden örtüsü kadarda kiṣinin ahlak ve haya tesettürü olmalı.
Ahlak, haya, dinini kültürünü bilenlerden tanzim edilir. Senden iyi bilenin önünde diz çöküp eğitim alman seni küçültmez bilakis büyütür.
Bu büyüklük mal mülk makam büyüklüğünden ziyade maneviyat büyüklüğüdür.
Maniviyatla dolan kalp büyüklük taslamaz kendisini herkesten küçük görür. Bu hal üzere donanmıṣ bir zata zatımuhterem diye hitap ederler mütevazi meclislerde.

Maneviyat yükün kaç gram
Sahi ne demek helal haram
Abdil'im önce kendime soram
Kıyam kıraat secde vesselam.
Abdil Göktekin