Kare Şiiri - Elif Şebnem Akal

beni unutabilirsin
ve en iyisi bu

aklımda
o hiç çekilmemiş resmimiz kalsın
ne sevimli bakışlarla
ah
geçici heveslenmiş yılgınların pozuyla

hani sorsalar aşk dersin
(aşktan özür dilerim)
sevmek bu olmamalı
onaylanmamış duygulardan ibaret bir macera
aynı kareye bile sığamadık biz
('biz' burda yanlış özne)
nerde aynı dünyaya?

bazen gitmek gerekir
'gitmek' böyle durumda en şerefli fiildir
dert etme, unutursun
unutulmak artık benim en büyük isteğimdir

hadi gülümse
poz ver
'yalnızlık' karesinde
senindir artık her yer

yakışanın bu