Kardeşlik Büyüyünce Söyle Sana Ne Oldu

Aynı bitkinin tohumlarıydık hepimiz.
Aynı bahçede birlikte büyüdük.
İyisiyle kötüsüyle,
yıllarca,
Dört mevsimler yaşadık beraberce,

Zamanı geldiğinde,
Kendi bahçelerimizi seçtik.
Tomurcuklandık çicek açtık.

Ayrı ayrı yerlerde kökler saldık.
Uzak uzak şehirlerdi, hep gittiğimiz.

Zaman girdi araya, gurbet girdi,
Yaşama savaşında
Sıkıntıların varlığı, girdi araya,
Yokluk girdi.

El kol ulaşmaz oldu artık.
Birbirimize sağır ,dilsiz ve kör kaldık.

Hazanda sarardık solduk ,
Yazın sıcağında kavrulduk, kimimiz
Kaderimizi yaşıyoruz hepimiz.

Bir rüzğardı esti dağıttı.
Herkes kendi yolunu tuttu.
Uzak tı! diyarlar
Aradaki bağlar soldu.

Herkes kendini düşünür oldu,
Kendi bahçesinde,
kendi toprağında,
Kendini tohumlarını büyütürken.

Kardeşlik!!
Büyüyünce söyle sana ne oldu?

V.Kayra