Kardeşler Savaşı Şiiri - Tülay Aksu

Kardeşler Savaşı

Vatan için, savaşmak üzere,
Avrupa’ya gideceksin dediler,
Yaş on beş, geldim Gelibolu’ya,
Sahile yağmur oldu mermiler.

Korunacak kum tümseği aradım,
Kanlı suda öyle kalakaldım;
Yoldaşlarım orada öldü,
Tepelerde savaş başladı.

Yetmiş kilometre cephe kana susamış,
Aramızda iki metre siper kazdık,
Gündüz kardeş olduk,
Ekmek, su, cigara paylaştık.

Gece çöktü, kardeşçe vuruştuk;
Tutsak düştük, su verdiler,
Ah anam ah! Nasıl savaşırım artık?
Kahramanlar kardeşim oldu.

Şehitlerimiz yığın oldu,
Dokuz saatlik ateşkese dek;
Mezarlar kazdık,
Elim gitmez oldu tüfeğe, süngüye.

Ah anam! Vuruldum, sakın ağlama,
Kardeşlerime kızma sakın,
Helaldir bu mermi bana,
Kardeş vatana giremezdim ana.

Beni bu topraklara gömdüler,
Bağırlarına basıp evladım dediler;
Kardeşlerimle omuz omuza yatıyorum,
Hakkını helal et anam!

22/02/2006 İstanbul

Tülay Aksu
Kayıt Tarihi : 18.3.2011 00:00:00
Hikayesi:


Çanakkale de centilmence, kardeşçe cenk eden, mertçe vuruşan tüm askerlerin ruhu şad olsun. Toprak dile gelse, haykırsa da duymaya meyli olanlar duysa; çıldırmamaları elde değil. Susuz suyu arar; su da susuzu arar. Damla deniz olup coşar. Söz verdim: Yüküm çok ağır, yüreğim yangın yeri… İzin verilirse, zaman yeterse tutacağım sözümü. Geleceğim Çanakkale, geleceğim sana. Avuçlayacağım toprağını, sarılacağım, ısıtacağım üşüyen bedenini; Dinleyeceğim yüreğinin sesini, duyacağım kalp atışını. Destur var mıdır bu diriye? İzin verin selam durayım size, müsaade edin borcumu ödeyeyim. 17/03/2011

Tülay Aksu