Kardeşiyle Yalnız Şiiri - Kasım Kobakçı

Çok kırılgandır yığınlar, narindir her biri,
Tedirgin eder, çok doluysa çevren,
Neşeli muhabbettir, söylediğinde kız kardeşin,
Mutluluk veriyor ona, herkesi selamlamak.
*
Pencere selamlaması, serinlik bana,
Sıralı kelimeler, nezaket bana,
Dost, hayalperest, yoldaşlık bana,
Onu arıyor gözlerim, lezzeti güzel.
*
Çok mutlu olmuştu, bu gelişmeye,
Yoldaşıyla her zaman oynayacağı oyunlar, küçücük evreninde.
Hayal etmişti onun için, bir kız kardeş olmanın güzel yanını.
Ama bir gün,
İşe giderken annesi, yaşadığı küçük olay,
Son verdi düşlerine.
*
Sonra tüm aile ve tanıdıklar,
Gelip ziyaret etti, teselli etti,
İlaçlarını, yemeklerini getirdi,
Bir umut ona, iyileşmesi için.
Yaşayacağı yeni düşler,
Çok uzaklardan geldi.
*
Sıkıcı bir gün,
Kimse yoktu, ona bakacak,
Doldu gözleri,
Çekti içini.
*
Ne kadar çok kişi varsa,
O kadar çok zorluk,
O kadar çok dert.
*
O kadar yalnız,
Kardeşiyle yalnız.