Halimi anlatan, benimle sevinip ağlayan,
Dünya yaşamında bana en iyi uyan,
Yardım seven haldan ve beni anlayan
Kısacası;yaşamın her yönünü tanıyan,
Öyle birisi idi ki;
Haklıyla haksızı ayıran, müzikten anlayan,
Beğenisiyle ilham veren yok oldu aniden.
Işık söndü, hayal ağacıma yıldırım düştü,
Şok oldum, vurgun yedim, bilmem neden?
Derdin vardı da benden mi gizledin?
Bilirdin seni çok sever özlerdim
Beni üzmek mi istemedin?
Arkandan kahrolacağımı hiç mi düşünmedin?
Telefonların, künyen kapandı.
Külüm içinde közün kaldı yegane sevgili kardeşim.
Teselli buluyorum tüm izlerinde
Candan gelen tüm sözlerinde
Daha dün gibi bakan gözlerinde
Mazide arayış boşa değil mi?
Ağlamam, sızlanmam, seni aramam
Her defasında boşa kahrolmam
Ölüm mukadder, sana nasip oldu,
Çok zor olacak sensizliğe alışmam
Dostlar lütfen bağışlayın.
Nice evlatlar gider alışmayın
Ölüm kaderde var ürküntü yok
Biz de bu gün carız yarın yok
Ölene rahmet, kalana sabır ver;
Ya RAB.
Kayıt Tarihi : 15.10.2019 21:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!