Kardeşime Şiiri - Akif Kara

Yalnız büyüdün, öksüzdün sen ey gül,
Ana sesi sustu, gönlün kaldı bülbül.
Yalnız gecelerde dua ettin gizli,
Her gözyaşın şâhid, kalbin ne temizdi.

Çocuklukta diken, yolda yel estin,
Bir tas çorba, bir umutla direndin.
Rabbim sabrını yazdı her nefeste,
Bugün o sabrın çiçek açtı işte.

Annen gökte şimdi, bakar yüzüne,
Şefkatle gülümser, dua özüne.
Benim kızım olmuş, artık yâr bulmuş, der,
Cennetten gül kokar senin izine.

Yeni bir yuvaya girdin besmeleyle,
Kalbin huzur dolsun her dilekle.
Gönlün sevgiyle, ömrün bereketle,
Rabbim mesut etsin seni ebedîyle.