Kardeşim Kumsal Şiiri - Mesut Hastürk

Bir kumsalla kardeş olduk
Kapıları şehrin gözlerimle kapışan
Kapalıydı daha sıkı sözlerimden

İmgeler çoktan kurumuş sanki
Yaz sıcağına ve ılık rüzgâra bakılırsa
Çoktan yorulmuş şehrin sakinleri

Kayıp oyun cocuklarından arta kalan
Birkaç sokak ve üç beş kedi
sukuneti ölüme yakınlık sayan
Birkaç yaşlı hanım ve beyefendi
Sofra artığı tabağa
benzeyen meydanında şehrin

Kumsalla kardeş olduk orada
Tüm izleri kemirmiş olan
Denizin yavaşça öpüp sardığı

Kardeşime söyledim denizci değilim
Asla bu kıyılarda bir düşüm olmadı
Kısa süre içinde kendimi
Dökmem kan revan içinde kumlara
Bir kusurdan ibaretti

Kardeşime söyledim bana sarılmak isterse
Yığabilir kumlarını üstüme ıslak ve serin
Sıcak gözyaşlarımla onları öpebilirim
Yeter ki o da bana bir tanecik
Kardeşim desin
Gel karış kumuma

Bilmesin uzun vaktim yok
Belki yeter belki yetmez sabaha
anlatacaklarımsa çok
hatta bazılarını
bir daha
bir daha

(Can Picafort 23. 07.04)