Kardeş Şiiri - Ahmet Safa

H.Karakaya’ya

Gecenin yarısı
Kerpiç evin balkonundayım
Gökyüzünde yıldızlar ve ben
Dut ağacının rüzgârla yaptığı dans

Gecenin karanlığında
Yalnızım diyorum kendi kendime
Ama yalnız değilim
Sen de varsın yanımda

Sen söylemiştin bana;
“kardeş bu dünyada herkes anamızı soruyor...”
Anamızı soruyor da herkes
Anamız bile anamızı soruyor

Kardeş olmak için
Bir babadan olma, bir anadan doğmak mı gerek
Kardeş olmak
Tunceli dağlarında, Bingöl yaylalarında
Muş ovasında, Palandöken’de
Beraberce gezmek

Kardeş olmak
On bin fitte özgürce uçmak
Sevgiliyle el ele gezmek değil
Binlerce kilometre yolu uykusuz geçirmek

Harput vadisinde rüzgârda titremek
Dert dinlemek
Türkü söylediğinde
Yürekten ağlamak

Dünya bu
Beraberce gülmek herkesin harcı
Beraberce ağlamak ise
Kardeşliktir kardeşim

Çeyrek asır dost olmak
Kardeş olmaktan da öte
İnsanın anasının bile anasını sorduğu bu devirde
Kardeşsin sen kardeşim benim…