Kardelenlerden korkmayın

belki sevmiyordunuz sizler, nerden bileyim
bu mevsimde kar altında açan kardelenleri .
onun için koklamak istemediniz
her sabah kapınıza bıraktığım çiçekleri .
kar hepinizin vazgeçilmez çocukluk oyuncaklarıydı.
kim bilir belki bir kardan adamdan sevgiliniz bile vardı.
kardelenlerin sevgilinizi elinizden almasından,
sizi ondan mevsimler boyu koparmasından
korkuyordunuz.
yani siz kardelenleri hiç tanımıyordunuz.

ya da delinmişti altı ayakkabılarınızın
büyümemiştiniz ayaklarınız çok üşüyordu.
onun için çıkmamıştınız bile evlerinizden.
kar altına saklanmanın korkulu görüntüsünden
yoksulluklarınızın örtüleceğini umuyordunuz.
oysa ben hiçbir mevsimi ayırt etmeden birbirinden
sizi çiçeklerle karşılamak istiyorum
bütün insanlar gibi, insanlık gibi
zengin fakir demeden, güzel çirkin demeden
her sabah kapılarınızdan çıkarken .
o zaman şimdi, sizler için seçtiğim bu çiçeği
kabul edin hepiniz birbirinizi kucaklar gibi.
bir çiçeği sevmekle de başlar çok şey.