- Gece Yolculuğunda Düş Uykulardan Uyanınca -
sana kardelenim desem sararır döker yapraklarını tüm çiçekler anlatsam sana dair ne varsa içimin sesinde erirken ateşte bir demir gibi, kirpiklerin gün kaşların gece gibi, gülüşün gamzende doğan gün hikayesi yürek sesim. karları delersin gün yüzüne erer ben gibi hasretliksin bilsen beni nasıl eritirsin karanlık gecelerimin bir başına kalışlarımda yıldızısın, gör artık ne olursun benliğimde kopan fırtınayı,sakın inkarcı deme bana inanmazsan inanma ama tek gerçek olan bu hep sana diretmediğim
ilk göz tutulması ilk yürek vurulması ilk yanması sana doğan güneş kırığı bir gün bu.
bir boşluktu içimizin yangınında, dolunay konmuştu dudağının kıyısına, bakışında yıldız kovalamaca,bu aranan gecelerde dolması vardı gerekenlerde,izini sürdüğümüz düşlerde ömür ölü düşlerden diri düşlere çağlayan zaman tünelinde akan sessiz bir ırmak türküsünde çağlarken
sen bir yoldun kala kaldığım ben bir yolcu kah yol olduk çiğnendik yoksunlukta,kah yolcu olduk vurulduk yollarda,son nefes son öpüş olurcasına, yapıştım alt dudağına bırakmamacasına gün uyanışında.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
