Yârin otağından kalktım göç eyledim
Bir nefes de bulamadım ben beni
Sevda ikliminde yandım kavruldum
Bir kalemde bulamadım ben beni
Yâr cemalinde gezer seyran eylerim
Bilmişim zahir dünyanın hâlini
Görmüşüm zalimin nice zulmünü
Ben neyleyim gayrı çokça kalmayı
Bu toprak alsa usandırmaz beni
Ölüm dediğin bir tas bir beyaz bez
Ellerinden tanıdım seni
Ellerin gecenin karanlığına gizlenmiş gibi
Ruhumun gölgesinde buldum seni
Ruhun mavi bir kuşun kanadında geziyor gibi
Gözlerinden tanıdım seni
Sessizler çarşısında yankıdır gözlerin
Himmet eyle şahım seni ararım
Sol yanımda sızı mevlâma ikrarım
Dergahına geldim yüzüm sürürüm
Söyle şahım seni nasıl bulurum
Viran gönül dosta meyil vermeden
Uzun ,kasvetli gecelerde beklemek
Yüreği güzel adamlarda kaldı.
Gülüşünde ayıplar saklamak,
Sokak kadınlarının eteklerinde
Kaç yağmurun teni geçti buralardan
Bilinmez ama.....
Sığın Ey Hasretim!
İnanmışlar ordusunun kalesine sığın
Bi mısra boyu yükselsin zaman
Kalender bi kağıt gibi örtsün üstünü
Girdabına sığın uçurum gölgesinde kalmış,
Soğuk betonlar ülkesine gebe kalan kırlangıçlar gibi
Gönlümün muhabbetine doğan çocuk
Henüz uzamamış saçlarında besle umutları
Karanlığın barışa açıldığı maviliğe nazır
Hayatın zulme baktığı etten sınır
Kelimelerin, rükûya durduğu amansız zaman
Günahı sükût içinde bekleyen düşman
Seni düşününce,
Gönül bahçesinde çiçekler tomurcuğa durur
Koca şehrin gözlerinde bayram sabahları
Efkârlı bir tütün sarar köşe başının yalnız çocuğu
Bir anne nasihati gibidir seni görmek saadeti
Yürüyorum karanlığın gölgesinde bu yalnız şehrin
Mavi bi uçurtmaya bağladılar bedenini
Ruhunda en sevdiğin elma şekeri kokusu
Duyulmayan çığlıkların içinde kayboldun
Üzerine gelen insanlığın vicdan sorgusu
Sana kıyan hayânın yoktur kıyam korksu
Ey yavrum!
Geniş zamanlarda
Dar hayaller sardı göz kapakları
Karanlığın tutsak gölgesinde
Merhametin en kuytu köşesinde
Kaçışlar bıraktık ardımızda
Bir dilim ekmeği
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!