Kardelen Şiiri - Mehmet Tamer Altıparmak

Güneş vurmuş kar eriyor
Çayır çimen yeşeriyor
Gözüm feri keşeriyor
Benim nazlı kardelen'im

Kuru dallar yeşeriyor
Koyun kuzu meleşiyor
Göçmen kuşlar söyleşiyor
Benim süslü kardelenim

Ben diyorum seveceğim
Kader diyor üzeceğim
Yar kolumda gezeceğim
Çok naifsin kardelenim

Karda kışta bahar yelim
Seni sensiz seveceğim
Ak çiçektir diyeceğim
Çok nazlısın kardelen'im

Meşe dalı göverirken
Kurt uluyup gezinirken
Kardelenler övünürken
Süslü püslü kardelenim

Önce yaprak yeşeriyor
Kuru dallar çiçek diyor
Canlılarsa oynaşıyor
Nazlımısın kardelenim

Kader yıktı denilecek
Taze sebze yenilecek
Dal göverir süslenecek
Sen süslüsün kardelenim

Dağdan kurtlar seslenecek
Kurt avlanıp beslenecek
Daha neler düşlenecek
Süslü açan kardelenim

Karda açan tek çiçeksin
Kar suyunu içeceksin
Mevsim sonu göçeceksin
Çok özlenen kardelenim

İçimizi ısıtırsın
Güzelliği yansıtırsın
Özellikle yok satarsın
Masum,mahzun kardelenim

Övgü dolu hitabım var
Dönem dönem etabım var
Hak dinimle kutsalım var
Toprak kutsal kardelenim