Kardelen Şiiri - Hamza Özçelik

Az sonra öleceksin
Ormanda, bizim çok uzağımızdasın
Merak etme küçük kardelen
Doğup büyüdüğün toprağın kucağındasın

Bu gelen ilkbaharla
Yaprakların solacak
ufukta doğan güneşe sakın bakma
Bu bahar senin sonun olacak

Güneş yükselmeye başladı
Sen ise düşüp soluyorsun
Yeşilliklerin içine saklanma
Oradasın işte mosmorsun

Rahatla artık kardelen
Bırak rüzgar toprağını kazsın
Boşuna çığlıklar atma
Sen bu ormanda yalnızsın

Artık yaprakların kırmızı
Bazısınında siyahı var
Unutma ey küçük kardelen
Ölümün bile bir hazzı var

Öldün işte kardelen
Tanrı ruhunu kainata saçtı
Öldüğün toprağa bak
Orada bir papatya açtı