KARDAN ADAM
Lâpa lâpa bir kar yağıyordu bu sabah,
Nurdan bir ufukta bitmez gibiydi zaman,
Göz alabildiğince bir beyazlık,
Bürümüştü her yanı ulvi bir yalnızlık...
Canlandı gözlerimde çocukluğum apansız,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
