Karçiçekleri çıktığı anda ordayım

Çekilmiyor gurbetin kahiri zarı,
Köylerim iz’inde bol olan karı.
Dağa alacalık düşecek zamanı,
Karçiçeği çıktığı anda ordayım.

Gurbette kalkmıyor da kolum kanadım
Yüreğim ateşinden tüter dumanım,
Diz de kalmadı yürüyecek dermanım,
Ağaca su yürüdüğü zaman ordayım.

Sılamla arama sıra dağ dizilmiş
Dağını ovasını karlar bürümüş,
Benim ömrüm gurbet ellerde çürümüş,
Derde derman bulunduğumda ordayım.

Gardaş beden gurbette ruhum sılada,
Bütün dertlerimin hepsi de sırada
Halil ikiyüzlü dostlar hepsi burada,
İnşallah ömür bitmeden de ordayım.

Halil ÇOLAK 26.02.2010
ANKARA