Ne arıyı sevdim, ne de balını,
Arıdan balından, usandım artık.
Ne sazını sevdim, nede sözünü.
Yanan yüreklerden, pay aldım artık.
Ne boyum uzadı, ne genişledim.
Ne yangında kaldım, ne serinledim.
Ne bir gün sevindim, ne gülümsedim.
Bir karış öteye, gidilmez artık.
Yaş kemale erdi, kalan sayılmaz.
Ha bu gün ha yarın, ölüm kaçılmaz.
Belki de son gecem, kader bilinmez.
Azrail gelirse, dönülmez artık.
Yılmaz’ım bir kere, kapıldık sele.
Yokluk sefaletle, geçti kırk sene.
Gelecek farklı mı, onu da dene.
Yazımız yazılmış, bozulmaz artık.
Ankara 14.04.2012
Yılmaz NazlıKayıt Tarihi : 14.4.2012 18:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!