yetişemediğim son otobüse binen, gördüğüm en son yolcu sendin
saçlarından tanıdım, hiçbir saç seninki gibi savrulmazdı rüzgardan
bir de arkana bile dönüp bakmaman, sanki hiç gitmiyormuşsun gibi
sonra veda bakışı acısında yerine oturup, alnını cama dayamandan...
,
pencerenin camlarını saran, nefesinin içli buharından tanıdım seni
ve o buhara ön söz olmadan, ismimi yazmaya çalışan el yazından
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
