Karat Tahta Şiiri - Arife Bolat

KARA TAHTA

Geçen yıllarım, umdum yarınım
Umut tarlama ektiğim, ama hasat demediğim buğdayım
Akşam olmadan batan güneşim, her şeyden öncesi beni korkutan geleceğim.
Anılarımı, arkadaşlarımı, en iyi dostluklarımı
Gönlüme sığmayan kara tahtamı
Belki bir daha yan yana bulunamayacağım sırdaşımı,
Aklımda bulunana ama cevabı olmayan sorularımı
Her şeyden önce beni korkutan geleceğimi,
Anlatmaktan korktuğum hatıralarımı;
Ufacık bu yürekte yanan kor ateşi,
Günlerce saatlerce ağlayan bu gözleri
Bir kenara atmak, hayatı doya doya yaşamak
Sekiz yıllık emeğin boşa olduğunu görmek
Bütün bunları düşündükçe;
Sorarım sizlere!
Tüm bunların boşa olduğunu düşündükçe nasıldır yaşamak…
ARİFE BOLAT