Ben Hep Vardım Şiiri - Arife Bolat

BEN HEP VARDIM

Beni kaybettiğini biliyordun,
Beni kırdığını da biliyordun,
Bana hep karanlıktın,
Ben hep vardım ve sen hiç yoktun.
Senle ayrıldığımız o tahta masa,
Hani nasıl direnmiştik yılara
Karşı koyup bir daha,
Ben hep vardım ve sen hiç yoktun.
Sonu yok derken aşkıma gözlerime bakıp ta yalanla
Ve sana olan saygıma,
Ben hep vardım ve sen hiç yoktun.
Yağmurun da ıslanmıştım aşkımızın
Yaslanmıştım ya omzuna,
Hani gelipte bir daha şans vermek zor,
Gülüp geçmek zor senin için yana ateş kor,
Ben hep vardım ve sen hiç yoktun.