Yine bugün karasevdam kesti yollarımı
Kervanlar vuran, beller kıran uğrular misali,
Talanlara uğradı aklım-fikrim kutnu kumaşlar gibi,
İçleri sen sen dolu yüklerim, ağırlıklarım.
Düştüm yine ardına
Vahasız çöller içinde
Ararım.
Yollarında körpe bir ömrü harcadım sebil gibi,
‘Veren el alan elden daha bir üstündür.’ Diyerek,
Bir canım vardı, sana verdim
Yaratan ‘dan dilenerek
Ve sayende öğrenecek canın nasıl verileceğini,
Bedenimin çarmıhlara gerdirip cömertçe
Elini,
Elceğini.
Yine bugün dizler çöktüm karasevdana elkızı, ellerkızı
Aman bile dilemeden,
Vurulmuş boynum bir kez daha vurulmasın demeden,
Açtım avuçlarımı utanmadan bir ufak sadakan için,
Alıştırmak üzere kendimi reddedilmeye,
Ola ki birgün yanılır da razı olursun sanıp
Gelmeye.
(ELKIZI ELLERKIZI isimli Serbest Şiirler 'inden >95-96/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 27.3.2005 23:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!