Karasevda Devriyelerde

Yine uykusuz çıktım sabahlara,
Sabahlarım ayni sabahlar, acılarım ayni acılar,
Ne bir eksik, ne bir fazla,
Yarama yine tuzlar basmış bir ayni zalim hasret,
Uyanıp seni yine bulamamak ne tarifisiz bir acı,
Ayrılığına katlanmak ne acı, batmayan güneşler altında,
Yıl üçyüzaltmışbeş gün çekip durmak ayrılığını,
Hem de bunun son bulmayacağını bile bile.
Başım nasıl bir belada bilemezsin elkızı, ellerkızı,
Seninle.

Takılır gelirim sana doğru, akan suların ardında,
Asılırım rüzgara mahkum bulutların eteklerine,
Katılırım turna katarlarına, batan güneşe doğru,
Ses olur yayılırım, koku olur yükselirim,
Döner dururum kendi çevremde çaresizlikten,
Deliririm.

Sığınmak isterim uykulara, uyuyamam,
Karasevdam devriyelerde duvardan duvara,
Kapıdan pencereye,
Döşemeden tavana.
Acılarımın elleri taşlar altında,
Sızılarım imdat ister demir kafeslerde,
Çıkar çıkar inerim çıkrıklar ucunda Gayya Kuyuları ‘na,
Çarmıhlara gerilirim gerim gerim,
Oaslı zincirlere isyan eder durur ayaklarım,
Ellerim.

(ELKIZI ELLERKIZI isimli Serbest Şiirler 'inden >55-56/100)