Kalbim duraksıyor
Hissediyorum çölümdeki her kum tanesini
Titrek nefesim yok oluyor
Gözlerim karartılarda kaybolmuş
Kaybolmuş bir ruh arıyorum
Kendimi buluyorum
Kendimi en çok sende buluyorum
Sitare dedikleri bu kainattaki sonsuz ışık
Benim için bir karartı
Belki düşmüyor göğüme o karartılar
Kaybolmuş ruhum onunla yol buluyor
Düşümden uyanıyorum
Bir kanat çırpışı seni bana anlatıyor
Kapalı pencerelerim
Gördüğüm ise bilinmez bir fer
Efsunlanmış tüm kelimeler
Ben sana gitmeyi bilmiyorum
N'olur bana karartıları göster
Kayıt Tarihi : 2.9.2020 01:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Semra Eren](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/02/karartilar-3.jpg)
TEBRİKLER...yüreğinize sağlık sn şaire Semra EREN hanımefendi
Şiirlerinizi ve sizi destekliyorum....
En derin saygılarımla...başarılar dilerim...
Her şey gönlünüzce olsun..esen kalınız her daim.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (2)