Ruhumun dipsiz delhizlerinde ölümlere gidip geldim
Gecenin karanlığı ruhumdan daha karanlık değildi
Sancıyan o kadar yanım vardı ki,
Çaresizliğin ne olduğunu anladım titrerken ellerim.
Herşey girdaplaşıyor gözlerimde,
Nereye baksam zebanilerin yüzlerini görürüm
Ölüm bir adım uzaklığımdayken,
Yaşama tutkusu bir santim oluyor.
Vazgeçmek kolay olsaydı candan,canandan
Yanıbaşımdadır dipsiz uçurumlar
Vazgeçmek kolay olsaydıyü reğimin sıcaklığından
Başucumdadır yağlı urganlar,kırık dökük sehpalar...
Ya Rab.! Huzuruna çıkmaktan utanmasaydım,
Verdiğin emanetin soluğu bir dakikadır
Dalmak yeterdi santimlik sulara
Dönüşü mümkün olamayan çetrefil yollara...
Olmasaydı hayatla aramda pamuk ipliği bağım,
İçtiğim su zehre dönerdi duraksamadan,
Olmasaydı umuda duyduğum saygı,aşka inancım
Bir celladın ellerine dönebilirdi kalem tutan masum ellerim...
SIR
Saim Işık RonKayıt Tarihi : 21.1.2009 12:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Askerken yazılmış bir şiirin içerisinde hayata dair bir şeyler bulmak zor... En iyi ihtimal bile kocaman bir karaltıdır insanın ruhunda..........
![Saim Işık Ron](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/21/kararan-ruhum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!