Karanliktaki Uçurumlar! ! ! !

Sensizlik öyle acı veriyor ki yüreğime,
İçimi bir hüzün kaplıyor, yine sensizlik...
Yeni doğan güne, karanlık uyanıyorum,
Seni sevip, delicesine sensiz yasamak...
Koskocaman bir girdabın içinde, delicesine çırpınmak,
Sana hasretliğim, çıkmaz sokak gibi tıkanıyor,
Belki isyan ediyorum, çiğlıklarım gökyüzünde yankılanıyor,
Aldığım sensiz* her nefes beni boğuyor...
Bir korkum vardı, şimdi iki tane oldu... Ecel korkusu fayda etmez, geldimi geliyor gideceksin...
Ya! ! ! ! ya Sensizlik... Sensizlik...
Göz rengimiz, belki farkli ama, gözyaşlarımız aynıdır,
Sensizlik değil ki, seni* unutmak... Sensizlik, sana* sevdalanışımın tekrar aşık oluşumun destanıdır..
Uçurumlara gitsemde, dipsiz kuyularda kaybolsamda,
Ateşlerde yansamda, vurgun yesede kalbim... Son mısralarım dökülsede kalemimden, gözyaşlarım, hançer olup, yüreğimi dağlıyor... Bir kere çek tetiği, bir kere de bitsin bu azap... Her gün yüreğim dağlanıyor, bir kere dağlansın... Sensizlik.. Sensizlik karanlıktaki uçurumlar...