Gözlerini karanlıkta aradım bulamadım
Çıkamadım derinlerden bir başıma kaldım
Karanlıkta dolaşırken ay a bakarken bir fırtına koptu sanki içimde senleyken sensiz kaldım
Sızı vardı içimde ağlıyordum resmine bakıyordum
Sevmenin ne demek olduğunu şimdi anlıyordum
Bakıyordum uzaklara ağlıyordum
Sensizdeydim çünkü yaralıydım,içimdeki aşkla yaşıyordum
Gecenin karanlığı vurmuş yüzüme senin sevginle aydınlanıyordum
Mutluydum hemde çok yüzüm gülüyor,ellerim titriyor
seninle olmanın verdiği mutlulukla okyanusta seninle yaşıyordum
Kayıt Tarihi : 26.9.2010 22:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!