Karanlıkta kaldım..
Sokaklara alışırdım da, ben gönlünün karanlığında kaldım.
Nasıl bir acıdır, bin defa ölüp, bin cefa doğuyorum.
Ne nasihatler, Ne teselliler duyuyorum fakat
Bana iyi gelen her şeyi yiyip yutuyorum, yine de gözlerimi sana yumuyorum.
Karanlıkta kaldım..
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta