Her gece
Karanlık, damarlarıma zerkolunduğunda
Ufuklar mehtaba gebeyken
Seni beklerim
Hazan rüzgarı tenimi okşadığında
Yüreğim ürperir, sen yoksun diye
Derken ay doğar
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
***Karanlıkta Bir Yaprak ****
Her gece
Karanlık, damarlarıma zerkolunduğunda
Ufuklar mehtaba gebeyken
Seni beklerim
Hazan rüzgarı tenimi okşadığında
Yüreğim ürperir, sen yoksun diye
Derken ay doğar
Karanlık tepelerin ardından
Yakamozlar oynaşır kimsesiz sularda
Sararmış bir yaprak düşer denize
Kimse görmez onu, anlamaz kimse
Efsunlu sularda kaybolur gider
Beni anlarsa o yaprak anlar
Nice yağmuru, rüzgarı gördü de
Koptu dalından bir gece ansızın
Nedenini bilerek, sessizce
Koynuna daldı karanlıkların
Benim seni terk ettiğim gibi
Ama her şey bitmiş değil
Dallarda yapraklar yeniden yeşerdiğinde
Döneceğim sana bir kucak gülle
Ayrılığımızın hatırası için de;
Sararmış bir yaprak saklayacağım,
Ajandamın ta orta yerinde
Bir de fidan dikeceğim aşkımız için
Ama yaprak dökmeyeninden
Bir daha ayrılık yaşamayalım diye.
TEBRİKLER EFENDİM.........
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta