1.
Orada, karanlıkta oturuyordu, bir başına. Tam olarak ona baktığım anda O da bana bakıyordu. Ne zamandır oradaydı, hiç bilmiyordum; ama hislerim sürekli kulaklarıma yeminler ediyordu, onun yıllardır orada oturup durmakta olduğuna dair. Ya da bunu O yapıyordu, öyle hissetmemi istiyordu.
-Kalk gidelim, dedim.
Hiç kıpırdamadı. Ellerini tuttum, buz gibiydiler.
-Kalk gidelim, dedim, tekrar.
Hiç ses çıkartmadı. Aynayı yüzüne yaklaştırdım; buğulanıyordu.
-Kalk gidelim...
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını