Karanlıklarda Gelsen Şiiri - Emre Maral

sabahlar uyandır bana yeniden,
haydi durma
uyandır beni aniden..

kimbilir kaçbin asır etti seni bekleyeli,
telaşlı günleri birbirine ekleyeli
sılayı üfleyerek içir bana
haydi büyü kıtlığımda yeniden..

vazgeçersem yaşamaktan
affet..!
öksüz kaldım
sen sultansın, ben köle
kaç zamandır işgencedeyim
kır zincirlerimi
hücremde beni farket..

nefs-i düşkünüm tenine
hem lanet olsun,
hem şükür
besmele gibi senle başlayan her sözüme
riya deme sakın..!
vur hançeri
imkansızlar varolur
belki dönerim özüme..

saadetim bir garip çocuk
öksüz
ve
yetim,
avuçlarında sevdamın kırıntıları
hep sana kurulu

hep sana
hayallerin insanca avuntuları

surlar büyüttü beni içinde,
ben diyarbekiri içimde
fethet surlarımı
bitsin bu yokluk..

kırılmış kalemim kalbinde bilrim,
gecelere mahkumum
güneş deymez yüzüme
ben mahrumiyetinde eririm..

nefret içinde pas tutsada
sen çağır
hani isa deyip çarmığada gerseler
hani mıhı derime mühür etseler
ruhu şah,, bedeni firar ederim,,
sen çağır
ben ölmez sana gelirim...